Старожилы района

Прафесар эвалюцыйнай біялогіі з Каліфарнійскага ўніверсітэта Майкл Роўз сцвярджае: дажыўшы да 90 гадоў, арганізм больш не будзе старэць. Здароўе чалавека, вядома, не палепшыцца, але і горшым не стане. Гэта азначае, што арганізм больш не сутыкаецца з новымі хваробамі, акрамя тых, якія ўжо назапасіліся да дзевяноста гадоў. Читать дальше

Шчыра ўпэўнена: той, хто дажыў да 90 гадоў, варты стаць чалавекам-легендай. І гэта не залежыць ад таго, быў юбіляр знакамітай асобай, здзейсніў подзвіг ці стварыў шэдэўр. Жыццё Станіслава Касевіча, без перабольшвання, - подзвіг. Працоўны. Сямейны. Бацькоўскі. Читать дальше

Як толькі пераступіла парог хаты 95-гадовай Веранікі Кажарновіч у Целяках, адразу звярнула ўвагу на стос газет, зверху на якіх ляжалі акуляры. Читать дальше

З’яўленне сівых валасоў напрамую звязана са зніжэннем ці поўным спыненнем выпрацоўкі фермента ціразіназы. Калі пачнецца гэты працэс, залежыць ад генетыкі. У біялагічным сэнсе сівізна лічыцца прыкметай і прамым следствам старэння арганізма. Читать дальше

У пачатку 60-х у калгасе “Маяк” арганізоўвалася маладзёжнае звяно для працы на лёне. У яго набралі мясцовых дзяўчат, а звеннявой прызначылі Таісу Тамашэўскую. У калгасе ведалі: Таіса, што жыве на хутары ля Кеўлаў, – дзяўчына працавітая і адказная. Читать дальше

Раненька ў панядзелак яна апранала сваю цёплую світку, галаву пакрывала каляровай хусцінкай, у рукі брала сціплы “вандзэлак” з ежай і выходзіла на дарогу. Наперадзе яе чакаў няблізкі шлях. Кіламетраў дваццаць. Пехатой яна ішла з Лісічына ў Студзянец. Назад вярталася ў пятніцу ці нават у суботу. І так кожны тыдзень на працягу года. Читать дальше

Дом, у якім жыве Леанарда Апанасовіч з сынам і нявесткай, - “старажыл” Асінаўшчызны. Пабудове гадоў пад сто, а, можа, і больш. А на выгляд не скажаш – вельмі дагледжаная і прыгожая. У гэтым доме Леанарда Антонаўна нарадзілася. А ёй, між іншым, 90 гадоў споўнілася 12 лістапада. Читать дальше

Больш за 100 гадоў стаіць у Нястанішках касцёл Маці Божай Добрай рады. Для жыхароў парафіі гэта не проста храм-будынак, а храм іх душаў і лёсаў, храм хрысціянскай дасканаласці, дзе яны, нібы з жыватворнай крыніцы, чэрпаюць гаючую ваду, бо нішто іншае так не здольна наталяць смагу сапраўднай веры і падмацоўваць кожнага, хто падносіць да вуснаў малітоўны келіх. Читать дальше

Если бы память новорожденных умела «впитывать» всё происходящее, то сегодня наша землячка Янина Титович могла бы без преувеличения сказать, что она была свидетелем двух войн. Родилась в годы Первой мировой, а юность выпала на Великую Отечественную. Читать дальше

В преддверии весны представители отделения по гражданству и миграции МОБ ОВД Сморгонского райисполкома навестили Янину Титович в её доме. Повод для встречи был весьма радостный. Янине Михайловне вручили новый паспорт и по случаю прошедшего столетнего юбилея - красивый букет тюльпанов. Читать дальше

Известная цитата А. С. Пушкина невольно всплыла в памяти, когда я познакомилась с Марией и Иваном Белячицами из Лылойтей. Муж и жена показались мне совершенно разными людьми. Мария Любомировна – женщина с загадкой, скромная, сдержанная. Иван Николаевич – человек с распахнутой душой, разговорчивый и вполне предсказуемый. Долго общаясь с ними, я поняла, что напрасно ищу сходства между мужем и женой. Они как два полюса магнита. И, возможно, это и есть один из секретов долголетия их супружеского союза. Читать дальше

Хутар Чарняты знаходзіўся ў двух кіламетрах ад Укропенкі. У былыя часы тут знаходзіліся тры двары. Хаты і гаспадарчыя пабудовы былі раскіданы на паляне, а з усіх бакоў яе абступаў лес. Тутэйшы хлопец Іван ведаў тут кожную сцяжынку. На яго вачах маладыя беластволыя бярозкі цягнуліся да сонца і з кожный вясной усё прыгажэй і прыгажэй распускалі свае кучаравыя косы. Читать дальше

23 ліпеня споўнілася б 75 гадоў Артуру ЦЯЖКАМУ - таленавітаму пісьменніку, ураджэнцу Смаргоншчыны. Бываюць пісьменніцкія лёсы простыя, як быццам нецікавыя. Жыве чалавек, як усе. Друкуецца. Асабліва не здзіўляе знаёмых, чытачоў. Але шлях яго абрываецца. І тады мы спяшаемся вярнуцца ў яго свет і доўга-доўга на самоце прыглядаемся і прыслухоўваемся, каб переканацца ў чымсьці вельмі важным. Читать дальше

Своеасаблівы “дэсант” прадстаўнікоў тэлебачання, радыё і газеты Смаргоншчыны “высадзіўся” 8 лістапада ў вёсцы Пераходы. Нагода была неардынарная – 60-годдзе сумеснага жыцця. Читать дальше

Гержов Евгений Алексеевич, участник Великой Отечественной войны, 1922 г. р., г. Сморгонь Читать дальше

Званне Герой Сацыялістычнай працы з 1938 па 1991 год у Савецкім Саюзе было вышэйшай узнагародай за працу. Згодна з тэкстам палажэння, яно прысвойвалася людзям, якія сваёй выдатнай дзейнасцю ў прамысловасці, сельскай гаспадарцы або іншай галіне праявілі выключныя заслугі перад Савецкай дзяржавай, садзейнічалі пад’ёму народнай гаспадаркі, росту магутнасці і славы СССР. Читать дальше

“Цаніць кожны міг жыцця ” – такім дэвізам кіруецца Уладзімір Васільевіч Церабун, ганаровы грамадзянін горада Смаргоні, лаўрэат прэміі Ленінскага камсамола Беларусі, вядомы беларускі мастак, скульптар, графік, член Беларускага саюза мастакоў, заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь, выпускнік СШ №1 г. Смаргоні, гонар  нашай школы, які адзначае свой юбілей. Читать дальше

Што ж без цябе, настаўнік? Хто ж без цябе, настаўнік? Ты, настаўнік, быў у Скарыны І ў Гарыбальдзі. Ты настаўнік, Быў у Герцэна і ў Каліноўскага, У Карскага і ў Паўлава. Фёдар Янкоўскі. Читать дальше

Сямейнае паданне Читать дальше

“Страшна было, - узгадвала мінулае Ганна Пятроўна Панфёрава. – Хіба чалавек не баіцца, калі страляюць. А немцы пастаянна абстрэльвалі Ленінград. Снарады траплялі то ў будынкі, то разрываліся на вуліцах, гінулі людзі. Я вадзіцелем была, на санітарным аўтобусе вазіла параненых. Аўтобус не раз трапляў пад абстрэл, але засталася жывой. Помню, у адным месцы гітлераўцы прарваліся на ўскраіну горада. Іх і нашых салдат раздзяляла Нява. Спачатку вялася масіраваная перастрэлка, а потым наступіла зацішша. Чуваць было, як немцы гергечуць на сваёй мове. Калі нехта з нашых заспявае, з варожага боку даносілася: “Русіш культурыш”. У адказ ляцела не вельмі прыемнае”. Читать дальше