У рэдакцыю газеты «Светлы шлях» нядаўна прыйшоў незвычайны ліст з Баярска.
Вёска, дзе жыве кніга
Общество
31.08.2025
Яго аўтар – Алена Страх – дэталёва распавядае пра тое, як чытанне застаецца адной з адметных рыс гэтага населенага пункта і яго жыхароў.
«У нашу вёску кожны месяц прыязджае бібліёбус. Мы з нецярпеннем чакаем новых кніг. Адны захапляюцца ваеннай літаратурай, другія – лірыкай, класікай, айчыннай, бестсэлерамі, дзіцячай і іншай.
Самымі заўзятымі кнігалюбамі ў Баярску з’яўляюцца Ядвіга Паўлоўская, Наталля Крымоўская, Віктар Невяровіч і іншыя. І я таксама да іх адношуся.
Перачытваю цяпер Фёдара Дастаеўскага: «Униженные и оскорблённые», «Бедные люди», «Белые ночи». Я зразумела, што прадмет увагі гэтага пісьменніка – пачуцці чалавечага сэрца: адзінокія, плачучыя, бунтуючыя. Гэта пачуцці, у якіх ідзе барацьба дабра і зла. Вельмі спадабаліся паэтычныя зборнікі Сяргея Есеніна, Эдуарда Асадава, Ганны Ахматавай. Нядаўна мне дачка падарыла кнігу Тамары Красновай-Гусачэнкі «Прыйшлі часы». Гэты зборнік вельмі шчыры, у ім шмат вершаў пра каханне, Радзіму, яе гераічнае мінулае. Асабліва творчасць паэтэсы пераплятаецца з вершамі Канстанціна Сіманава.
У нас у вёсцы пасялілася сям’я Генадзя Ліпніцкага ў бацькоўскай хаце. Сам ён з Маладзечна і таксама захапляецца творамі беларускіх аўтараў: Івана Мележа, Івана Шамякіна, Уладзіміра Караткевіча, Міхася Лынькова і іншых.
Любоў да кнігі пачынаецца, вядома, з дзяцінства. Я ўпэўнена, што 80% бацькоў стараюцца напоўніць дзіцячы свет чысцінёй і радасцю на прыкладах мастацкіх твораў, каб іх дзіця вырасла добрым чалавекам. Што сёння можна прапанаваць прачытаць дзецям? Менавіта мне вельмі падабаюцца творы Уладзіміра Мазго.
Беларускі пісьменнік напісаў 24 кнігі, 17 з якіх – для маленькіх чытачоў. Яго пяру належаць такія кнігі, як «Калі спрачаюцца маланкі», «Круты певень», «Казкі Ката-марахода» і інш. Свае творы ён піша на беларускай мове, але ёсць і на рускай.
Наша пакаленне выхоўвалася на кнігах «Дядя Стёпа», «Мойдодыр», казках братоў Грым і інш.
Кніга – гэта зарадка для розуму і экран душы чалавека, дзе не павінна быць
фальшы. Вельмі важна для маладога пакалення несці дабро, прывіваць павагу да людзей працы, любоў да Радзімы. Моладзь павінна выхоўвацца на лепшых узорах нашага жыцця. «Што пасеем – тое і пажнем», – сцвярджае Сяргей Клімковіч. Былы ваенны журналіст, а цяпер дзіцячы пісьменнік, які пачаў пісаць адносна нядаўна, з 2015 года. Я чула яго інтэрв’ю па радыё, дзе ён запэўніваў, што для дзяцей і падлеткаў пісаць нашмат цяжэй, чым для дарослых, бо моладзь – вельмі добрыя крытыкі.
Кніга – крыніца ведаў і выхавання – была, ёсць і будзе. Кніга – самы каштоўны падарунак для чалавека».
